Lost in translation
Door: Astrid en Xifen
Blijf op de hoogte en volg Xifen
22 April 2014 | Nederland, Nijmegen
Vandaag aangekomen in Nanchang, maar eerst even terug naar gisteren. We hadden een dag zonder gids, net zo als de zondag in de Verboden Stad. In de ochtend hebben we een Wall Mart bezocht die je kunt vergelijken met de PC Hooft in Amsterdam. Het was minder bijzonder dan 10 jaar geleden. Aan alles is te merken dat de leefomstandigheden en de levensstandaard voor veel Chinezen is verbeterd. Er rijden in Beijing vooral veel grote, luxe auto's rond. Daarnaast zie je heel veel brommers en scooters, maar bijna geen fietsen meer. Het verkeer is een hoofdstuk apart. Alles raast door elkaar heen en je aan een verkeersmaatregel houden is echt bijzonder. Als we oversteken op een zebrapad en het licht staat voor ons op groen, moeten we nog steeds heel goed uitkijken dat we niet omver gereden worden. Dat betekent dus regelmatig een sprintje trekken en dat lukt mij door. Mijn knie niet zo goed. Verder zijn we met de taxi naar de belangrijkste winkelstraat in Beijing geweest. Direct contact met een Chinese meneer. Even dacht ik dat hij gewoon een praatje wilde maken, maar uiteindelijk wilde ook hij, zoals iedereen in Beijing, iets aan ons verkopen.Een zijstraat van deze straat was een soort openbare barbecue annex souvenirshop. Een steeg waarin allerlei geroosterde etenswaren werden verkocht. Dus ook zeesterren, insecten en andere zaken waar wij van griezelen. Gelukkig was er ook een soort Flying Tiger, een winkel met van alles, maar dan op z'n chinees. Mensen keken wel naar ons, maar er liepen wel wat meer toeristen rond. Helaas hadden we onze filmcamera laten liggen. We moeten het dus doen met de herinnering in ons hoofd.
Vanmorgen vroeg op om door Kathy naar het vliegveld te worden gebracht. Alles ging goed totdat we op het vliegveld kwamen en Xifen opeens merkte dat ze haar tasje met mobiel en camera niet bij zich had. Gelukkig was Kathy er nog. Het nummer van het hotel stond op een balpen die ik toch maar in mijn tas had gestopt. Typisch Nederlands! Kan immers altijd van pas komen. Kathy heeft geregeld dat er een taxi kwam met het tasje. René stond aan de ene kant van de controle te wachten en Kathy aan de andere. Tasje door de controle en toen snel naar het vliegtuig. We moesten dan ook direct instappen. InNanchang had ik even het gevoel dat we in een oase van rust terecht waren gekomen. Dat is echter niet het geval. Geen grijs/bruine lucht van de smog, maar ook hier herrie van toeterende auto's, veel harde muziek en leven op straat. Soms moet ik aan Lanxi, ons buurmeisje, denken. Ik snap haar nu wel een beetje. Ik ben van ons drieën degene die ook wat moeite heeft met de drukte. Hier in Nanchang zijn we op straat ook wel weer een bezienswaardigheid.
Veel liefs voor jullie allemaal, maar speciaal voor H en W.
Xifen (schrijft morgen), René en Astrid
Vanmorgen vroeg op om door Kathy naar het vliegveld te worden gebracht. Alles ging goed totdat we op het vliegveld kwamen en Xifen opeens merkte dat ze haar tasje met mobiel en camera niet bij zich had. Gelukkig was Kathy er nog. Het nummer van het hotel stond op een balpen die ik toch maar in mijn tas had gestopt. Typisch Nederlands! Kan immers altijd van pas komen. Kathy heeft geregeld dat er een taxi kwam met het tasje. René stond aan de ene kant van de controle te wachten en Kathy aan de andere. Tasje door de controle en toen snel naar het vliegtuig. We moesten dan ook direct instappen. InNanchang had ik even het gevoel dat we in een oase van rust terecht waren gekomen. Dat is echter niet het geval. Geen grijs/bruine lucht van de smog, maar ook hier herrie van toeterende auto's, veel harde muziek en leven op straat. Soms moet ik aan Lanxi, ons buurmeisje, denken. Ik snap haar nu wel een beetje. Ik ben van ons drieën degene die ook wat moeite heeft met de drukte. Hier in Nanchang zijn we op straat ook wel weer een bezienswaardigheid.
Veel liefs voor jullie allemaal, maar speciaal voor H en W.
Xifen (schrijft morgen), René en Astrid
-
22 April 2014 - 15:24
Mashan:
Leuk dat je je oude tehuis weer gaat zien xifen.
Minder leuk dat je je tasje was vergeten.
Zo'n straatje waar je van die gerosterde beesten ziet is niet heel prettig.
Leuk verslag. -
22 April 2014 - 17:26
Mart:
leuke ervaringen hebben jullie. Spannend. -
22 April 2014 - 17:46
Andre:
Ik had al zo'n beetje voorspeld, jullie eerste verslagen met Ingrid doorkijkend, dat de rest van de reis rustiger zou worden, maar dat is nu, in Nanchang, echter nog niet het geval. Maar, Astrid, wees gerust, die tijd komt nog als jullie alles volgens plan voortzetten. Gelukkig wel minder vuile lucht, dat is al mooi. En, wederom, is de gids goud waard. En blijkbaar trekt twee derde van de groep soepele sprintjes aan om te overleven. Zo blijkt er in vreemde omstandigheden nog een boel goed te gaan.
Trouwens, gisteravond besteedden Pauw en witteman een thema-avond aan voeding, erg veel verschillende visies die conclusies verwarrend maakten, maar duidelijk was dat de oplossing voor het wereldvoedselprobleem gezocht moet wordeen in het eten van sprinkhanen, wormen etc.. Dus ik bedoel: aan dat maal kunnen nog best wat sprinkhanen en andere insekten worden toegevoegd.
Maar blijf de Nederlandse (eet)cultuur maar trouw, voorlopig, zonder evenwel te vervallen in kleine criminaliteit (het terloops ontvreemden van hotelbalpennen).
Ik blijf jullie volgen.
Liefs,
Andre -
22 April 2014 - 21:39
Sophie:
Heeei Xifen,
Gelukkig dat het nog goed gekomen is met je tasje met de mobiel en de camera erin! Wat zul jij een stress gehad hebben (maar je vader en moeder natuurlijk ook). Maar gelukkig was daar jullie gids. Ik ben heel benieuwd naar je volgende avontuur!
Ik zou die insecten ook niet eten hoor!
Veel liefs van Sophie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
